Ik ben Nando Scharenborg en in dit stuk kruip ik in de huid van Bram Smit. Een vrijgezelle boer, nuchter als een bak karnemelk, die z’n leven slijt op het land. Maar dan komt er ineens een brief van het gemeentehuis: of hij wil praten over een uitbreidingsplan voor het dorp. Een stuk grond verkopen? Klinkt als muziek in z’n oren – want tot z’n pensioen doorploeteren, daar wordt hij niet warm van. Bram denkt dat hij wel altijd vrijgezel zal blijven. Tot hij op het gemeentehuis oog in oog staat met de dame achter de balie…
Zou deze boer dan toch meer verkopen dan alleen zijn grond?
